Πολιτσιάνο, Άντζελο

(Poliziano, 1454 – 1494). Ιταλός ουμανιστής. Καταγόταν από την Τοσκάνη. Έζησε και πέθανε στη Φλωρεντία. Σπούδασε ελληνική, λατινική και εβραϊκή φιλολογία, όπου είχε καταπληκτική επίδοση. Ο Π., που υποστηρίχτηκε πολύ από τους Μεδίκους, σε ηλικία 14 ετών άρχισε να μεταφράζει τον Όμηρο ενώ στα 18 του χρόνια κυκλοφόρησε μια σχολιασμένη έκδοση του Κάτουλου. Το 1480 έγινε καθηγητής της λατινικής και της ελληνικής ρητορικής στο σπουδαστήριο της Φλωρεντίας, το 1848 διετέλεσε διπλωματικός ακόλουθος του πάπα και, αργότερα, κατέλαβε διάφορα εκκλησιαστικά αξιώματα. Ο Π. άφησε λογοτεχνικά έργα και επιστημονικές εργασίες, που εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από πολλούς κριτικούς, όπως τα έμμετραΠροαναγνώσματα, (1483), έργο που θεωρείται κλασικό και αποτελεί ύμνο στην αγροτική ζωή, και την Εισαγωγή στη μελέτη της αρχαίας και σύγχρονης ποίησης(1486). Από τα ιταλικά του έργα ξεχωρίζουν οΟρφέας(1471), λυρικό δράμα που γράφτηκε σε δυο μέρες και οιΡίμες (1489), που περιέχουν σονέτα και μπαλάντες. Ο Π. μετάφρασε επίσης στα λατινικά, αποσπάσματα της Ιλιάδας, και έργα των Γαληνού, Επίκτητου, Ηρωδιανού, Πλάτωνα, Πλούταρχου κ.ά. και έγραψε και ένα αξιόλογο ημερολόγιο. Συνοπτικά, ο Π. είναι ένας από τους κορυφαίους πρωτοπόρους της ιταλικής λογοτεχνίας και ο πρώτος που απομακρύνθηκε από το θρησκευτικό θέατρο. Στην ποίησή του, ακολούθησε την τεχνοτροπία του Δάντη, του Βιργίλιου και του Πετράρχη.